تپه آناهیتا سرعین

تاریخچه : تاریخچه تپه باستانی آناهیتا با اشیاء بدست آمده برآورد می شود که این اشیاء متعلق به دوران هزاره دوم قبل از میلاد مسیح باز می گردد. تپه آناهیتا با شماره 1976 به ثبت آثار ملی رسیده، که این اثر ملی به خوبی نگهداری و حفظ نشده است.

تپه آناهیتا سرعین یکی از آثار باستانی و تاریخی کشور است که می توان بقایای آن را یافت و مشاهده کرد. این تپه دارای اسامی مختلفی بوده است که در سال های متعدد بر آن نامگذاری کرده اند به نام های سارقین، زرتشت و آناهیتا. شاید برای شما نیز سوالی باشد که تپه آناهیتا کجاست ؟ این تپه ی باستانی در قسمت غربی شهرستان سرعین در استان اردبیل قرار دارد.

تپه آناهیتا در سرعین، یکی از آثاری است که در گذشته دارای قسمت های مختلفی بوده، این تپه دارای معبد آناهیتا، معابد دیگر، برج و قلعه بوده است. تپه باستانی آناهیتا سرعین محل عبادت و ریاضت موبدان و مغهای زرتشتی بوده، معبدی که در این تپه قرار داشته به نام ساری قیه ییلاق نامگذاری شده بود. دو آتشکده از آتشکده های باقی مانده در تپه سرعین هستند به نام های آتشکده آناهیتا و آتشکده آذرفریق هستند. به دلیل بی کفایتی مسئولین در زمان ساخت منبع آب دیوار قلعه و بنای معبد از بین رفت، اهالی منطقه از معبد آناهیتا به عنوان مسجد استفاده می کردند.

تپه ی باستانی آناهیتا دوره های تاریخی متفاوتی را به خود دیده است، از آثار بدست آمده در این تپه می توان به سلسله ی ساسانی رسید که با  حمله اعراب آثار آنان رو به خرابی رفته و بیشترین بقایا از حکومت های بعدی از جمله قراقویونلوها،آق قویونلوها، ایلخانی و سلجوقی می باشد. تپه آناهیتا دارای راه رویی زیر زمینی برای موبدان و زرتشتیان بوده که به میدان گاو میش گلی منتهی می شود. از بقایای این تپه اندک آثاری مانده است که هر گردشگری و ایران دوستی را متحیر و متاسف می کند، ای کاش در نگهداری و حفاظت از آن کمی کوشا باشیم.

آدرس تپه باستانی آناهیتا : اردبیل، جاده غربی سرعین، تپه آناهیتا

روستای گوغر بافت کرمان

حتما نمی دانید گوغر کجاست؛ روستای گوغر کرمان، روستایی آباد و برقرار است که در مرز بین دو شهر بافت و جیرفت کرمان واقع شده است. ارزش و اهمیت روستای گوغر بافت، از جاذبه های گردشگری کرمان، از دو منظر قابل بررسی می باشد؛ یکی از منظر سرسبزی، باغات و جامعه عشایری در دل کویر و دیگری از منظر تولید فرش های دست باف با نقش افشاری که از صنایع دستی کرمان به شمار می آیند و آوازه و شهرت این نوع از فرش در تمامی اروپا و آمریکا گسترش یافته است.

در گذشته های نه چندان دور ایل افشار در این منطقه سکونت داشته اند و بافندگان چیره دست و هنرمند ایل، اقدام به احداث دارهای قالی و بافت قالی های خوش نقش افشار می کردند. اما رفته رفته با توسعه شهرنشینی و افزایش مهاجرت از روستا به شهر ایل افشار نیز این منطقه را ترک کرده و راهی کلان شهرهایی چون اصفهان و تهران شدند.

ما پس از جستجوی بسیار از بومیان منطقه نتوانستیم حتی یک دار قالی به سبک بافندگان قدیم پیدا کنیم؛ در روستای گوغر که در گذشته کانون گرم و فعال بافندگان فرش بوده امروزه به جز یک دار قالی خابیده و چند دار قالی کوچک اثری از فرش اصیل نقش افشار وجود ندارد. این دار قالی نیز به همت چند بانوی بازمانده از ایل افشار که در روستا سکونت دارند برپاست که هنوز هم عاشقانه سعی دارند این هنر و صنعت قدیمی را پابرجا نگاه دارند.

روستای گوغر، روستایی خوش منظر و کهن است که مردمی صمیمی و میهمان نواز دارد. چشم اندازهای زیبا، باغات سرشار، زندگی عشایری و سنتی که هنوز در آن جاری است می تواند عاملی برای جذب گردشگران داخلی باشد و مکانی که آدمی را برای ساعاتی از هیاهوی شهرهای شلوغ دور کند و روح تازه ای به او ببخشد.

ایرج مرادی

در ذیل دیگر عکس های روستای گوغر بافت کرمان را می بینید که توسط استاد مرادی عزیز به صورت اختصاصی برای  سایت نشاط آوران تهیه شده است:

آبشار شیرآباد گلستان

تاریخچه : تاریخچه آبشار شیرآباد نیز مثل تمامی آبشارهای دیگر به بلندای تاریخ طبیعت ایران است. آبشاری که به عروس آبشارهای گلستان معروف شده، از زیبایی های خاص و منحصر به فردش هفت خان آن می باشد.

آبشار شیرآباد گلستان در 26 کیلومتری شهرستان خان ببین قرار گرفته است که برای رسیدن به آن باید به روستای زیبای شیرآباد در دل جنگلهای گلستان سفر کنید. این آبشار یکی از زیباترین آبشارهای موجود در استان گلستان است که دارای هفت طبقه می باشد که برای صعود به این هفت آبشار باید با تجهیزات کامل به دیدار این آبشار بروید.

آبشار شیرآباد در گلستان واقع شده و به دلیل آب و هوای معتدل و مرطوب آن در حصار جنگل های سرسبز با درختانی سر به فلک کشیده می باشد. در فصل بهار و تابستان تا نیمه ی پاییز این آبشار بسیار سر سبز و دیدنی است. این آبشار به اسامی زیادی معروف است نظیر آبشار شیرآباد گرگان و … که به دلیل هم نام بودن با آبشار های شیرآباد در سیستان و بلوچستان، آشخانه و تالش این آبشار را به نام استان و شهرستان های اطرافش نیز می خوانند.

محوطه ی اطراف آبشار شیرآباد در گلستان فضایی جنگلی بر روی تپه ها و کوه هاست که باعث می شود چندین غار نیز با نام های دیو سپید و سمرقند در نزدیکی آبشار ها وجود داشته باشند. بلندترین ارتفاع این آبشار ها به 25 متر می رسد که دسترسی به آن برای عموم مردم فراهم است. روستای شیرآباد خان ببین در 6 کیلومتری این شهر قرار گرفته که از میدان های داخلی برای رسیدن به آبشار باید به سمت جنگل های جنوب شهر حرکت کرد.

آبشارهای شیرآباد گلستان دارای ارتفاع های متعددی هستند که بزرگترین آنها با 25 متر ارتفاع دارای دو حوضچه می باشد که حوضچه اول 40 متر و دومی تا 90 متر عمق دارد. این حوضچه ها که بر اثر ریزش آب با شدت و ارتفاع زیاد بوجود آمده اند طبیعت وحشی و بی نظیری را به مردم نشان می دهند. شنا کردن در این حوضچه ها ممنوع می باشد اما متاسفانه یکی از اتفاقاتی که در پای آبشار شیرآباد بچشم می خورد شیرجه و شنا کردن مردم در این مکان عمومی است.

آبشارهای هفت گانه شیرآباد سرچشمه ی خود را از چشمه سارهای قلعه ساران می گیرند که همه در رشته کوه های البرز قرار دارند. اما این آبشار های هفت گانه که پشت سر هم بوجود آمده اند موجب جاذبه ای طبیعی و نادر شده که هرساله هزاران گردشگر و توریست را به دامان این طبیعت زیبا می کشد و گروه های طبیعت گردی که تمام این آبشار ها و مسیر های پلکانی را طی می کنند.

آدرس آبشار شیرآباد : گلستان، خان ببین، روستای شیرآباد، آبشار شیرآباد

سایر عکس های آبشار زیبا و مسیر جنگلی بی نظیر شیرآباد را در ادامه مشاهده کنید :

آرامگاه شمس تبریزی خوی

تاریخچه : تاریخچه آرامگاه شمس تبریزی با توجه به اسناد به دست آمده به این شرح می باشد که به دستور شاه اسماعیل صفوی ساخته شده و در ابتدا سه مناره، اطراف قبر شمس تبریزی بنا شده بود که تصویری از آنها در کتابی قدیمی به نام منازل سفر عراقین به همراه پی نوشتی آمده است. یکی از سه مناره پس از چند سال و دیگری حدودا 120 سال پیش، تخریب شده و از بین رفتند. اکنون نیز تنها یک مناره برجای مانده است.

در همین ابتدا بگذارید بگویم آرامگاه شمس تبریزی کجاست؟

مقبره شمس تبریزی خوی، در استان آذربایجان غربی قرار گرفته و محل دفن این شاعر و عارف مشهور ایرانی در قرن هفتم می باشد.

آرامگاه شمس تبریزی دارای یک مناره در کنار قبر ایشان است که بر طبق اسناد تاریخی ابتدا سه عدد بوده اند که به مرور دوتای آنها تخریب شده اند.

این بنای تاریخی که از جاذبه های گردشگری آذربایجان غربی به حساب می آید، از اهمیت بالایی در این منطقه برخوردار می باشد و بسیار مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی است. این مکان هر ساله شاهد برگزاری کنگره بین المللی شمس تبریزی نیز می باشد که استقبال خوبی از آن می شود.

مناره ای که اکنون در این آرامگاه وجود دارد با شاخ های قوچ که شاه اسماعیل صفوی شکار کرده بود تزئین شده است. ارتفاع این مناره چیزی بالغ بر 17 متر می باشد که سر و شاخ قوچ ها در قسمت بالای آن قرار گرفته اند.

سبک معماری مناره شباهت هایی به آثار دوران سلجوقیان دارد اما زمان دقیقی از ساخت آن در دسترس نیست. شکل ظاهری آن استوانه ای و دارای پلکانی مارپیچ از درب ورودی تا قسمت موذن برج می باشد و به گونه ای طراحی شده که رو به قبله باشد.

اطلاعات زیادی از زندگی شمس تبریزی یا محمد بن علی بن ملک داد تبریزی، تا قبل از کشف مقالاتش در دسترس نبود.

شمس تبریزی با بزرگانی همچون شمس خونجی، پیر سلفه باف، پیر سجاجی و مولوی در ارتباط بوده است.

شمس تبریزی که علاقه زیادی به سفر داشته، در یکی از سفرهایش با مولوی ملاقات می کند و بر روی وی تاثیر زیادی می گذارد.

با توجه به تاثیری که شمس تبریزی بر روی مولوی شاعر محبوب ایرانی داشته است، شخص شمس و آرامگاه او، از ابتدا اهمیت زیادی در بین ایرانیان داشته است.

بنابراین اگر تا به حال به مزار شمس تبریزی نرفته اید، حتما در سفری، به آنجا سر بزنید.

جزیره اشک ارومیه

تاریخچه : جزیره اشک یکی از سه جزیره اصلی و بزرگ دریاچه ارومیه می باشد که از ابتدا در آنجا وجود داشته است.

جزیره اشک استان آذربایجان غربی یکی از 102 جزیره دریاچه ارومیه واقع در این استان است، که وسعت آن 2115 هکتار می باشد. جزیره ای که با توجه به موقعیت جغرافیایی اش، محل زندگی پرندگان متنوعی است که از اهمیت بالایی نیز برخوردار هستند. همچنین یکی از گونه های نادر جانوری یعنی گوزن زرد ایرانی نیز در این جزیره زندگی می کند به گونه ای که خیلی ها این جزیره را با این گوزن می شناسند.

به دلیل اینکه جزیره ساختاری آهکی دارد، ارتفاع آن به نسبت وسعتش کم است به همین دلیل پس از بارش های آسمانی، مواد آبرفتی به دریاچه بر می گردند و باعث افزایش قطر رسوبات در کناره های جزیره می شوند و چون سنگ ها نیز آب زیادی در خود نگه نمی دارند، برای آبرسانی به آبشخورها، از لوله کشی و روش های مصنوعی استفاده شده است.

می توان گفت جزیره اشک در ارومیه، از معروفترین جزایر دریاچه ارومیه می باشد و از اصلیترین جاذبه های آذربایجان غربی به شمار می رود. همانطور که اشاره شد در این جزیره زیست بومی خاص دارد که شامل پرندگان متنوع اعم از مهاجر و بومی می شود. وجود پوشش گیاهی این جزیره، آنرا به محل مناسبی برای زندگی گزون زرد ایرانی که در دنیا نادر می باشد تبدیل کرده است. با توجه به این شرایط، این جزیره که در پارک ملی ارومیه قرار دارد، اکنون برای تردد، نیازمند مجوز از سازمان حافظت محیط زیست است.

جزیره اشک دریاچه ارومیه که آب و هوای مناسبی دارد، برای زندگانی گونه های جانوری منطقه ای کلیدی است و به همین خاطر است که برای ادامه زندگی گوزن زرد ایرانی انتخاب شده است. با توجه وضعیت جغرافیایی این جزیره، چشمه ای نیز در آن وجود دارد که باعث ایجاد شرایط مساعدی در جزیره اشک شده است.

جالب است بدانید پوشش گیاهی این جزیره حدود 200 نوع بوده و بسیار شبیه به پوشش گیاهی شبه جزیره کبودان می باشد.

موزه سنگ هفت تنان شیراز

تاریخچه : باغ تاریخی هفت تنان شیرازی به ما قبل از عهد زندیه باز می گردد و داستان هفت عارف شیرازی رازی است که در دل این باغ وجود دارد. این بنای تاریخی به دست کریم خان زند بنا گردیده است. این باغ به نام هایی از جمله تکیه سنگی هفت تنان، موزه هفت تنان و در اصطلاح عامیانه مقبره هفت تن نامیده می شود.

رای شما ثبت شد

موزه سنگ هفت تنان شیراز یک اثر تاریخی است که متعلق به دوران زندیه می باشد. نام این باغ با شکوه را از هفت پیکری که در آن وجود دارد گرفته اند، هفت مقبره که متعلق به عارفان آن زمان بوده که کریم خان زند بر روی هر کدام از آن ها سنگی بزرگ نصب کرده است. مشخصات کلی بنا 12 متر ارتفاع آن در طول 28 متر و عرض 5.5 متر می باشد.

موزه هفت تنان شیراز که در دل باغی بزرگ قرار گرفته، دارای سنگ هایی عظیم و خاص می باشد که متعلق به دوران سوم تا یازدهم سده هجری قمری است. باغ هفت تنان در شمال مقبره حافظ و در بن کوه چهل مقام استقرار دارد. بقعه هفت تنان شیراز برای مردمان آن چهره ای مذهبی و پاک دارد، علاقه عموم مردم و توجه آنان به این باغ در حدیست که گاه برای استجابت دعا و بارش باران به این مکان می رفتند.

عمارت هفت تنان شیراز که به دستور کریم خان زند و در دوران زندیه ساخته شده تا سال ها قبل محل حضور مرتاضان و دراویش بوده و بعد از گذشت سال ها اکنون تبدیل به موزه سنگ ها گردیده است. باغ این مجموعه دارای یک کوشک تالار مانند و حیاطیست با سرو های سر به فلک کشیده که ساختمان کوشک در شمال حیاط می باشد. این ساختمان دارای دو اتاق در سمت چپ و راست، یک ایوان مسقف دارای دو ستون پیکر تراش و زیر زمین می باشد.

موزه سنگ هفت تنان که مملو از سنگ های قدیمی، ادوات سنگی جنگ، ظروف سنگی، پیکر ها و پایه های ستون سنگی و … می باشد، گردشگران زیادی را به خود جلب کرده است که پس از بازدید از این مکان شرح حال های متعددی نوشته اند. سقف ایوان این بنا دارای تزئینات دیدنی می باشد که بر طاقچه های بالایی آن بر روی گچ نقاشی شده است. این نقاشی که شاهکار دوران زندیه محسوب می شود، بیانگر پنج مجلسی می باشد که به ترتیب به آن اشاره می شود : درویشی با تبر زین و کشکول، نقش موسی در حال شبانی، منظره شیخ صنعان و دختر ترسا، نقش ابراهیم و نقش درویش جوان.

در وسط باغ هفت تنان، حوض بزرگی وجود دارد که در گذشته آب آن از رکن آباد تعبیه می شده است. در دیوار های باغ که حیاط با آن محصور شده، طاق هایی وجود دارد که دارای آجر گری و کاشی کاری منقوش می باشد. در سال های 1336 و 1337 شمسی این بنا توسط نقاش معروف و زبده ایران محمد باقر جهان میری تعمیر و مرمت شد. این بنا در تاریخ 1310 با شماره 74 به ثبت آثار ملی رسیده است.

آدرس موزه هفت تنان شیراز : استان فارس، شیراز، سه راهی بلوار هفت تنان

جاذبه های گردشگری بوردو فرانسه

بوردو فرانسه، شهر باغ های انگور

کسانی که وارد شهر بوردو فرانسه می شوند، در همان نگاه اول متوجه قدمت این شهر اروپایی می گردند؛ بافت معماری بوردو گواه این صحبت است. شهری که در قرن 18 به شکوفایی رسید به گونه ای که آثار به جا مانده از آن دوره که از جاهای دیدنی بوردو هستند، اکنون در لیست جاذبه های یونسکو ثبت شده است.

بوردو، این شهر کوچک که مرکز منطقه آتیکت می باشد، توسط تاکستان های انگور احاطه شده به گونه ای که این شهر را به این نام می شناسند و همین باعث شده است که شراب های این شهر در اروپا و جهان زبانزد باشد؛ اگر بگویم این مورد از جاذبه های توریستی بوردو به حساب می آید نیز اغراق نکرده ام، زیرا پیشینه ی آن به قرن هشتم میلادی باز میگردد!

اطلاعاتی درباره شهر بوردو فرانسه:

جمعیت: حدود 300 هزار نفر

مساحت: حدود 49 کیلومتر مربع

کد شماره گیری: 05

چرا برویم؟

برودو فرانسه از منظر آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و هنری نیز حرف های زیادی برای گفتن دارد مثل رتبه اول در حوزه پژوهش، آن هم در کشور فرانسه.

به دلیل وجود جاذبه های گردشگری بوردو که شهری بندری است، سالانه حدود یک میلیون نفر از آن بازدید می کنند. همچنین دانشگاه ها و مدارس عالی آن باعث شده که در زمینه های علمی نیز افرادی را به سمت خود جذب نماید.

پتانسیل های دیگر شهر بوردو مانند قطب اقتصادی بودنش در جنوب غرب فرانسه، پیشرفت آن در حوزه های هوا فضا و موزه های هنری که همگی به گونه ای از جاذبه های بوردو هستند، باعث اهمیت زیاد این شهر شده اند.

کی برویم؟

آب و هوای بوردو بسیار معمولیست و در دسته اقیانوسی قرار می گیرد. بهترین زمان سفر به آن فصول غیر تابستان است. بهار و پاییز آن بسیار مطبوع، زمستانش معتدل و تابستان آن گرم است. پس قبل از سفر به بوردو برنامه ریزی مناسبی داشته باشید تا لذت کافی را ببرید.

جشنواره ها و رویدادها

1. جشنواره ل فلوو (Bordeaux Fête le Fleuve) : بزرگترین جشن بوردو همراه با رقص و موسیقی و اجراهای هنری در ماه مه و ژوئن
2. جشنواره غذا و نوشیدنی (Les Epicuriales) : در ماه مه و ژوئن
3. جشنواره رقص (Dansons sur les Quais) : در ماه جولای و اوت
4. جشنواره سینسایتس تابستانی (Cinésites in Summer) : جشنواره رایگان و فضای باز تماشای فیلم در ماه ژوئن و سپتامبر
5. جشنواره موسیقی (Festival Reggae Sun Ska) : در ماه اوت
6. دو ماراتن (Médoc Marathon) : در ماه سپتامبر
7. جشنواره شراب (Vin Nouveau and Brocante) : در ماه اکتبر

دیدنی ها

از جمله جاذبه های دیدنی بوردو می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. بنای د لا بورس (Place de la Bourse)
2. کلیسای جامع (Bordeaux Cathedral)
3. پل پونت د پیر (Pont de Pierre)
4. موزه آکیتن (Musée d´Aquitaine)
5. کلیسای سن مایکل (Basilica of St. Michael)
6. اثر تاریخی تور پی برلند (Tour Pey Berland)
7. موزه هنرهای زیبا (Musée des Beaux Arts)
8. موزه هنرهای معاصر (musée d’art contemporain de Bordeaux)
9. کلیسای صلیب مقدس (Église Sainte Croix de Bordeaux)
10. بنای آکس گیروندین (Monument Aux Girondins)
11. موزه شهر شراب (La Cité du Vin)
12. کاخ روهان (Palais Rohan)
13. بنای پروت کایل هاو (Porte Cailhau)
14. کلیسای کاتولیک سن الیو (Église Catholique Saint Eloi)
15. موزه هنرهای تزئینی (Decorative Arts Museum)
16. کلیسای سن پیر (Église Saint Pierre)
17. موزه علوم کپ (Cap Sciences)
18. کاخ گالین (Palais Gallien)
19. کلیسای سن میشل (Quartier Saint Michel)
20. کلیسای نوتردام (Église Notre Dame)
21. بنای بورگوین پورت (Porte de Bourgogne)
22. موزه ملی دوآنس (Musée National des Douanes)
23. مرکز فرهنگی برنارد ماگرز (Institut Culturel Bernard Magrez)
24. مکان تاریخی بتاسوم (BETASOM)
25. گالری هنرهای زیبا (Galerie des Beaux Arts)
26. موزه جنگ (Centre National Jean Moulin)
27. موزه گوپیل (Musée Goupil)
28. موزه قوم نگاری (Musée d’Ethnographie)
29. گالری کاکس (Cox Gallery)
30. کاخ آب (La Maison de l’Eau)
31. گالری اپونیمی (EPONYME Galerie)
32. موزه چاپ (Musée de l’Imprimerie)
33. موزه صحابه (Musée des Compagnons du Tour de France)
34. اثر تاریخی د لا مارین (Hôtel de la Marine)

خوردنی ها

1. خوراک حلزون (Escargots à la Caudéranaise)
2. خوراک صدف (Huîtres du Bassin d’Arcachon)
3. گوشت با طبخ خاص (Boeuf Bazadais)
4. گوشت بره با قارچ و نمک (Agneau de lait de Pauillac)
5. خورش کبوتر (Le salmis de palombe)
6. سیرابی کبابی با سبزیجات (Les tricandilles)
7. خوراک قارچ (Les cèpes de Bordeaux)
8. نوعی شیرینی (Cannelés)
9. فندق بو داده شیرین (Noisettines du Medoc)

خریدنی ها

1. شراب
2. شیرینی
3. البسه
4. کیف
5. روان نویس

مراکز خرید

1. مرکز خرید مریادک (Centre Commercial Mériadeck)
2. مرکز خرید سن کاترین (Promenade Sainte Catherine)
3. مرکز خرید دس مارکز (Quai Des Marques Bordeaux)
4. مرکز خرید لاک (Centre Commercial Bordeaux Lac)
5. مرکز خرید لس گرندس هومس (Centre Commercial Les Grands Hommes)
6. مرکز خرید مارچه د کاپوسینس (Marché des Capucins)
7. مرکز خرید گرند پارک (Centre Commercial Grand Parc)
8. مرکز خرید کامرس (Commerce Bordeaux)
9. مرکز خرید لاوری اتوماتیک (Laverie Automatique)
10. مرکز خرید گرند اپ (GrandOp)
11. مرکز خرید رزیدنس ایدیل (Résidence Edeal)
12. مرکز خرید ولت (Volt)
13. مرکز خرید ل یاردین د رومان (le jardin de Roumagne)
14. مرکز خرید نگُزیو تروفی (Negozio Trofei)
15. مرکز خرید مریادک گاراژ (Meriadeck Garage)

مراکز تفریحی

1. رودخانه گارون (Garonne)
2. سالن اپرای ملی و تئاتر گرند (Opéra National de Bordeaux – Grand Théâtre)
3. باغ گیاه شناسی یاردین (Jardin Botanique)
4. پارک یاردین (Jardin Public)
5. پارک بوقدولی (Parc Bordelais)
6. آب آینه (Le Miroir d’eau)
7. پارک تاریخی ریویِر (Parc Rivière)
8. شهربازی لیزر گیم (Laser Game)
9. شهربازی اسکیپ کوئست (Escape Quest)
10. شهربازی کودکان (Kidooland)

منبع: نشاط آوران

آتشگاه اصفهان

تاریخچه : آتشگاه شهر اصفهان یکی از جمله بناهای تاریخی ایران باستان است. نام کهن و اصیل این آتشگاه، مهربین بود.

لطفا به این مطلب رای دهید

[رای ها : 4 امتیاز : 5]

تپه ای مخروطی شکلی در غرب اصفهان قرار دارد که در بخش های بالایی آن ویرانه هایی ازخشت های ضخیم دیده می شود. هر طبقه از آن ها به وسیله نی هایی که برای مستحکم سازی بنا استفاده می شده جدا گشته است. برخی از مورخان بر این باورند که این بنا از جمله آتشکده های مشهور اصفهان بوده است. تاریخ ایجاد آتشگاه اصفهان و قدمتش به طور دقیق قابل بیان نیست و اما بنا به اظهارات صورت گرفته از زمان دوران ساسانی جدیدتر نمی تواند باشد.

ارتفاع کوه آتشکده از سطح دریا 1680 متر می باشد و جزء منطقه ماربین اصفهان بوده است. ساختمان آتشگاه اصفهان دارای خشت های بسیار بزرگ بوده که در دیگر آثار تاریخی نمونه اش موجود نیست.

کوه آتشگاه به صورت 8 ضلعی و دارای ارتفاع 4 متر است. این بنا دارای 8 درگاه بوده که هرکدام به یک جهت مختلف راه داشته اند. سقفی گنبدی شکلی بر بالای آتشکده قابل رویت است. امروزه بیشتر از دو نیمه درگاه در  کوه آتشکده اصفهان باقی نمانده است. پی این بنا از آنجایی که برروی صخره طبیعی ساخته شده مصنوعی نمی باشد.

در سمت شمال شرقی بنایی منظم دیده می شود که دارای دیوارهای گل و آجری، طاق نماهای قوسی شکل و طاقچه هایی در دل دیوار است. اما امروزه چیزی از آن ها به جزء دیواری کوتاه به همراه نیم طاقچه ای وجود ندارد. در جهت جنوب شرقی بنا نیز یک تعداد اتاق بوده که توسط پلکانی به هم مربوط گشته بودند که اینک جزء دیوار مخروبه ای چیزی باقی نمانده است.

در اطراف کوه آتشکده اصفهان سه حصار رویت می شود که عبارتند از:

• تله های خاکی انباشته شده با استحکامات بیضوی شکل.
• دیوار مستحکم که به فاصله 4 متر از تله خاکی قرار دارد.
• نزدیک بنای آتشگاه دیواری است که به عنوان حصار به کار برده می شد.

در بین حصارها بناهایی قرار گرفته که محل استفاده نگهبانان بود. در آتشگاه با طی کاوش هایی که صورت گرفته بقایایی از آثار باستانی کشف شده که از جمله آن می توان به سفال ها، کوزه ها، خمره ها و ظروف اشاره کرد.

هم چنین منبع آبی در پایین کوه آتشگاه دیده می شود که قبلا آن را از سنگ های قطعه شده بناهای اطراف ساخته اند.

جهت بالا رفتن از کوه، پله های سنگی برای گذر از مسیر پر پیچ و خم کوه قرار داده اند تا این مسیر را به گونه ای راحت تر طی بتوان کرد.

منبع : نشاط آوران

مسجد جامع نطنز اصفهان

تاریخچه : مسجد جامع نطنز اصفهان یکی از بناهای تاریخی زمان اولجایتو خدابنده است که در کنار خانقاه و مقبره شیخ عبدالصمد ساخته شده است.

لطفا به این مطلب رای دهید

[رای ها : 5 امتیاز : 4.2]

در بخش غربی کویر شهر نطنز را مشاهده می کنیم که پس از عبور از زمین های خشک و گذر از مناظر باغ و کوه به گنبد خانقاه شیخ عبدالصمد می رسیم و در ورای باغستان های شهر نطنز، مناره مسجد جامع نطنز اصفهان آشکار می گردد.

در کنار مسجد جامع یا مسجد جمعه نطنز، خانقاه ویران شده و آرامگاه عبدالصمد که در زمان الجایتو بنا شده اند قرار گرفته اند. گنبد مسجد جامع به زمان دیلمیان بر می گردد و قدیمی ترین گنبد در میان گنبدهای دیگر این منطقه است. شبستان گنبد در طی کاوش هایی که صورت گرفت، مربوط به قرن چهارم هجری قمری است. بخش های دیگر مسجد هم، مربوط به قرن هشتم هجری قمری می باشد اما با این وجود تمام مجموعه با هم از هماهنگی خاصی برخوردار است.

مسجد جمعه نطنز از جمله مساجد گنبد دار است که دارای ساختمان آجری بوده و در بخش هایی از آن، ساروج استفاده کرده اند. معماری مسجد جامع نطنز صورت گرفته آجری ساده و بی پیرایه است.

بناهای متصل خانقاه، مناره و سردر مسجد با اینکه از لحاظ ساختار متفاوتند اما ترکیبی زیبا را خلق نموده اند. تزئیناتی که در مسجد و مقبره شیخ عبدالصمد دیده می شود تنها با گچ سفید است اما در خانقاه و مناره کاشی های مینایی نیز به کار رفته است.

هنگامی که به مسجد جامع نطنز نظاره گر می شویم یک شبستان هشت ضلعی گنبد دار، یک صحن، چهار ایوان اصلی، نمازخانه ها و راهروهایی را می بینیم که راهروها باعث می شوند اضلاع صحن به هم مرتبط گردند. هم چنین ازمصالح آجر، آهک و گچ برای پوشش مسجد استفاده کرده اند. مسجد نطنز دارای سه ورودی است و کتیبه ای بر روی یکی از درهای قدیمی قابل رویت می باشد.

صحن مسجد مربعی شکل بوده و کوچه های باریکی در سه طرف صحن وجود دارد. هم چنین در صحن پلکان عریضی است که از طریق آن به قناتی می رسیم که در قدیم برای تأمین آب شرب به کار برده می شد. در چهار طرف صحن نیز شبستان ها و راهروهایی به چشم می خورد.

محرابی در دیوار جنوبی ایوان واقع شده که نقوشی از گل و بوته در بالای این محراب به کار رفته است. مهمترین ایوان مسجد ایوان جنوبی است که از همه ایوان ها عریض تر می باشد.

مقبره شیخ عبدالصمد اصفهانی که در کنار مسجد واقع شده، قبل از مسجد جامع نطنز ساخته شده است و محورشان نسبت به هم ده درجه اختلاف دارد. برای بازدید از این مکان مذهبی تاریخی فرصت را مغتنم شمرده و برای دیدنش به شهر زیبای نطنز مسافرت نمایید.

منبع : نشاط آوران

حمام علی قلی آقا اصفهان

تاریخچه : حمام علی قلی آقا یکی از حمامهای تاریخی ایران است که در سال 1125 هجری قمری در عهد صفویه ساخته شد.

لطفا به این مطلب رای دهید

[رای ها : 4 امتیاز : 5]

حمامی در خانه های قدیم وجود نداشت به همین جهت حمام های عمومی برای مردم در نظر گرفته شده بود. به طور مثال می توان گفت در شهر کاشان فقط در خانه اشرافی عامری ها حمام خصوصی بود اما در عوض حمام های عمومی زیادی در این شهر یافت می شد. بخش عمده ای از حمام ها در طی قرن ها از بین رفته اند و چندی معروف باقی مانده اند که از آن جمله معروف ها می توان به حمام گنج علی خان کرمان، حمام وکیل شیراز، حمام سلطان امیر احمد کاشان و حمام علی قلی آقا اشاره نمود که امروزه از آن ها به شکل موزه نگهداری می شوند.

با ورود به کوچه علی قلی آقا در اصفهان و گذشت از بازارچه ای با این نام به حمام علی قلی آقا می رسیم که اکنون به موزه تبدیل شده است. حمام علی قلی آقا از جمله بناهای تاریخی ایران عزیزمان است که دارای معماری ارزشمندی است.

مجموعه ای از بناهای دوران صفویه در محله علی قلی آقا رویت می شود که شامل مسجد، بازارچه، چهارسو، سرا و حمام است. بانی این مجموعه زیبا شخصی به نام علی قلی آقا می باشد. علی قلی آقا یکی از خواجگان نیکوکار حرم شاه سلطان حسین صفوی بود. متاسفانه با گذشت زمان قسمت هایی از مجموعه تاریخی علی قلی آقا دچار تخریب گشته و به جای آن ها بناهایی دیگر احداث شده است. هم اکنون حمام علی قلی آقا به موزه مردم شناسی تبدیل گشته و مشتاقان تاریخ و تمدن ایران به این موزه زیبا سر می زنند.

فضاهای منظم هندسی، بخش های مختلف مجموعه حمام را تشکیل می دهد. مجموعه حمام شامل حمام کوچک و بزرگی می شد که مربوط به دو فضای اصلی سربینه و گرمخانه بود. معماری حمام ها به گونه ای صورت گرفته بود تا حداقل ترین اتلاف انرژی را داشته باشد. آب این حمام از چاهی که منتهی به آب رودخانه زاینده رود بود تامین می گشت.

فضاهای تاریخی حمام علی قلی شامل فضاهای اصلی، فضاهای تاسیساتی، فضاهای خدماتی و کانال های گربه رو می باشد.
 زیباترین قسمت حمام مربوط به فضای سربینه است که مورد توجه بیشتر طراح بوده است. در فضای سربینه چهار حوض رویت می شود تا افراد قبل از ورود به قسمت سکو پاهای خود را وارد حوض ها نمایند و بخش های رختکن آلوده نگردد. نکته حائز اهمیت حمام  علی قلی آقا این است که  بخش بانوان مجزا از بخش آقایان بود و در آن به سمت کوچه باز می شد.

تزئینات و نقاشی های زیبایی از سه دوره تاریخی قاجاریه، صفویه و پهلوی  در این حمام تاریخی اصفهان قابل مشاهده است که ارزش زیادی را به این بنا بخشیده است. با توجه به استناد های ارائه شده قدمت حمام علی قلی آقا را 308 سال بیان نموده اند.